گل پر پر حسینم کو؟

اسیر دیو سرما بود

محمد سر زد از مکه 

که او خورشید دل ها بود

   خدیجه همسر او بود

   زنی خندان و خوشخو بود

   برای شادی و غم ها 

   خدیجه یار نیکو بود

خدا به آنها داد

یک دختر زیبا

به اسم فاطمه زهرا

انیس مادر و بابا

   علی داماد پیغمبر

   برای فاطمه همسر

   برای دختر خورشید

   علی از هر کسی بهتر

علی شیر خدا مولا

علی مشگل گشا مولا

شب تاریک نان می برد

برای بچه ها مولا

   حسن فرزند آنها بود

   حسن مانند بابا بود

   اسیر زهر دشمن شد

   حسن یک کوه تنها بود

علی فرزند دیگر داشت

جوانی کوه پیکر داشت

همیشه حضرت عباس

به لب نام برادر داشت

    گل پرپر   حسینم   کو

   گل سرخ و گل شب بو

   کنار رود و لب تشنه

   تمام بچه های او

علی اکبرم کو؟

علی اصغرم کو؟

کجایی عمه جان زینب؟

سکینه دخترم لالا

   شبی سرد است و مهتابی

   چرا گریان و بی تابی

   برایت قصه هم گفتم

   چرا امشب نمی خوابی؟

شاعر : مصطفی رحماندوست - با تغییر برخی کلمات